- مرکز: قزوین
- تعداد شهرستان : 4 شهرستان
قزوین که لقب «باب الجنه» یا «دروازه بهشت » را به خود اختصاص داده از مناطق مهم ایران است که در زمینه های تاریخی ، طبیعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، صنعتی و گردشگری دارای اهمیت زیادی است .
استان قزوین متشکل از سه منطقه متمایز و مشخص کوهستانی ، کوهپایه ای و دشتی است .
استان قزوین ، به سبب تاریخ غنی و سرنوشت پرفراز و نشیب تاریخی خود از بناهای با قدمت و با ارزشی برخوردار است که همگی دارای ارزش های جهانگردی هستند . ویژگی های خاص جغرافیایی و باستانی ، سابق صد سال پایتختی ایران و روحیه هنرمندانه مردم این دیار ، سبب وجود بناهای تاریخی و مکان های دیدنی بسیاری در این استان شده است .
برخی از غذاهای استان قزوین عبارتند از : «قیمه نثار» که در میهمانی های رسمی و عروسی ها تهیه می شود و گاهی هم شیرین پلو جای آن را می گیرد ، «قیمه »در مجالس عزا ،«دم کباب » یا « قیمه آب دار» در هنگامی که زوار از زیارت باز می گردند ، «دیماج» برای روز پنجاه به در ، «خاگینه»برای عروس و داماد در صبح روز پاتختی ،«رشته پلو با ماهی» برای شب عید نوروز ،«سبزی پلو و ماهی دودی»برای شب چهارشنبه سوری و روز سیزده به در ، «کله پاچه» برای افطار روز بیست و هفتم ماه رمضان (روز قتل ابن ملجم) و «آش شعله قلمکار» که معمولا در روز بیست و هشتم صفر به صورت نذری امام حسن مجتبی (ع) پخته می شود .
صنایع دستی قزوین از گروه هنرهای دستی تزئینی و هنری است .
خطاطی و تابلوهای خط ، نقاشی پشت شیشه ،منبت کاری ، آینه سازی و قالی بافی از جمله صنایع هنرمندانه این استان هستند . نم نم دوزی ، گلابتون دوزی ، ابریشم کاری ، موج بافی ، قفل سازی ، گیوه دوزی ، پن بافی و ساعت سازی از دیگر صنایع استان قزوین هستند که ارزش های هنری ، تزئینی و مصرفی دارند .
استان قزوین را می توان پایتخت خوشنویس ایران نامید .
موسیقی رایج در استان قزوین تفاوت چندانی با موسیقی دستگاهی ایران ندارد . در گذشته ، این آوازها و دستگاه ها در مکتب های متفاوت از جمله «مکتب خراسان » ، «مکتب تهران » ، و … اجرا می شد . در آن زمان ، مکتب دیگری تحت عنوان «مکتب قزوین » وجود داشت که امروزه فراموش شده است . این مکتب تا اواخر دوران قاجاریه رایج بود .
پوشاک محلی زنان قزوینی که امروزه کم تر در شهرها استفاده می شود و بیشتر در روستا ها و شهرهای کوچک مورد استفاده قرار می گیرد نوعی لباس است که شلیته نام دارد . این لباس را در گذشته زنان قزوینی زیر پیراهن خود می پوشیدند .زنان قزوینی همچنین نوعی پاپوش که کاربری کفش را داشت ، استفاده می کردند که به فراخور وضع مالی خانواده ،دارای انواع مختلف بود و به گیوه شهرت داشت . زنان در تابستان گیوه های ظریف می پوشیدند و زنان اعیان و متمول نیز از کفش های چرمی مدل روز استفاده می کردند .
مردان قزوینی نیز دارای لباس های محلی خاص خود هستند . استفاده از کلاه در گذشته بین مردان بسیار متداول بود و هر شخص به فراخور شغل و نیز وضعیت اقتصادی خود از یک نوع کلاه استفاده می کرد .
روستاهای نمونه گردشگری این استان عبارتند از: آتان – اندج – حصار- زراس- سیردان – گازرخان – گرما رود – یله گنبد
شهرهای استان قزوین :
- قزوین
- تاکستان
- الوند
- اقبالیه
- آبیک
- محمدیه
- بیدستان
- محمودآباد نمونه
- بویینزهرا
- شال
- اسفرورین
- آبگرم
- دانسفهان
- ضیاءآباد
- خرمدشت
- نرجه
- سگزآباد
- ارداق
- آوج
- خاکعلی
- معلمکلایه
- کوهین
- سیردان
- رازمیان
فهرست جاذبههای طبیعی استان قزوین:
- آبشار ورچر
- ایوان سنگی نیاق
- پارک جنگلی باراجین
- دشت قزوین
- قله شجاع الدین
- قله مردمی
- چشمه وگل
- چشمه آب معدنی باراجین
- چشمه آب گرم یله گنبد
- چشمه آب گرم خرقان
- چشمه آب گرم ارشیا
فهرست جاذبههای تاریخی استان قزوین:
- سردر عالیقاپو
- عمارت سردار مفخم
- عمارت شهربانی قزوین
- حسینیه امینیها
- کاروانسرای سعدالسلطنه
- دروازه درب کوشک
- دروازه تهران قدیم
- آرامگاه حمدالله مستوفی
- بازار قزوین
- کلیسای کانتور
- آبانبار سردار بزرگ
- مدرسه امید
- گراند هتل قزوین
تنها منبع مورد استفاده: ویکی پدیا