قدمت برکه های باران به دوران صفویه بر می گردد.
ملات معمول برای ساخت برکه در گذشته، ساروج و سنگ رودخانه و سنگ مرجان بوده که حالت عایق مانند ساروج در مقابل رطوبت و شرجی، بهترین گزینه برای روکش روی برکه ها و عایق مخازن بوده و برای ساخت انبارها اهمیت خاصی داشته است. دقیقا زیر سقف قوسی شکل آب انبار، سکوهایی تعبیه شده برای نشستن در یک فضای مدور که با نرده های چوبی مزین شده اند.
البته ورود عموم به آب انبار ممکن نیست، حتی برای نظافت! چراکه ورودی آن مسدود شده و با حصاری فلزی تمام پنجره هایش را بسته اند. براساس گفته ی اهالی محل، این آب انبار را شهرداری بندرعباس اداره می کند و آن ها چند بار تا به الان محوطه را صاف کرده اند تا بتوانند از آن استفاده کنند؛ اما باز هم همه چیز همان طور مانده است.
در ساخت آب انبارهای استان هرمزگان پلان ها به سه شکل طراحی می شده اند.
1.طولی، مستطیلی با طاق آهنی
2.دایره ای با سقف گنبدی و گرد
3.به شکل صلیبی که شکل دایرها با سقف گنبدی بیشتر به چشم می خورد.
از جمله معروف ترین برکه ها با اشکال صلیبی عبارتند است از برکه خونسرخ و برکه دریا دولت در شهرستان بندرلنگه که هرکدام دارای پنج یا چهار برکه می باشند. بیشتر آب انبارهای استان هرمزگان در شهرستان های بندرلنگه، بستک و قشم بنا شده اند. از دو برکه ای که در محدوده موزه قرار دارند یکی رها با درب هایی بسته رها شده و دیگری به آمفی تاتر تبدیل گشته است.
اخیراّ سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجموعه برکه های باران را مورد مرمت قرار داده و قسمت سقف های کاذب آب انبارها که آسیب دیده بود و در حال از بین رفتن بودند را اسکلت بندی کرده اند. با رسیدگی های بیشتر از سوی سازمان میراث فرهنگی این مجموعه توانایی تبدیل شدن به یکی از جاذبه های گردشگری بندرعباس را دارد.
عکس های برکه های باران بندرعباس