نقش رستم شیراز

نقش رستم شیراز کجاست؟

شهر شیراز را برخی، مهد تمدن ایران می نامند. اگر بخواهیم از همه دیدنی های این شهر نام ببریم باید یک لیست طولانی برای آن آماده داشته باشیم. نقش رستم شیراز در کوه حاجی آباد که در پنج کیلومتری تخت جمشید قرار گرفته از مهمترین جاذبه های این شهر، حتی ایران می باشد چراکه توانسته گردشگران خارجی و داخی زیادی را به سمت خود جذب کند.

عکس نقش رستم شیراز

نقش رستم در مجموعه ای باستانی قرار دارد که در روستای زنگی آباد، شمال شهرستان مرودشت واقع شده است. این مجموعه یادگاری است از دوره عیلامیان، هخامنشیان و ساسانیان که پیشینه آن به سده های قبل از میلاد مسیح می رسد. این مجموعه یادمان، سده های قبل از میلاد مسیح تا حدود 60 سال بعد از میلاد مسیح همواره مورد توجه بوده است چراکه بنای کعبه زرتشت و نقش برجسته تخریب شده ای از عیلامیان در آنجا قرار دارد و در دوره ساسانی از نظر دینی و ملی این مجموعه دارای اهمیت بسیاری بوده است.

در گذشته نقش رستم در شیراز به نام سه گنبدان و دو گنبدان معروف بوده که در بین اهالی منطقه، کوه حاجی آباد، کوه استخر و یا کوه نفش رستم نام برده می شده است. احتمال می رود نام نقش رستم، ارتباط بین رستم، پهلوان شاهنامه و سنگ نگاره های شاهان ساسانی توسط ایرانیان به وجود آمده باشد.

درباره نقش رستم در فارس اینطور می توان گفت: درب های ورودی آرامگاه مربع شکل می باشند، تمام درب ها در دوران باستان قفل می شده اند به گونه ای که سنگ های بزرگی در پشت درها قرار می گرفته و در اصل آنها را مهر و موم می کرده اند. تفاوت عمده بین این بارگاه ها، کتیبه ای است که در بالای آرامگاه کوروش کبیر وجود دارد و در آرامگاه خشایار شاه این کتیبه به خط میخی نوشته شده است، و اگر نه از نظر ظاهری شبیه به هم هستند. در کتیبه ها، داریوش شاه به ستایش اهورا مزدا پرداخته و در مورد اندیشه های خود صحبت به میان آورده است.

شاهان سلسله هخامنشیان بعد از داریوش نیز به تقلید از ایشان آرامگاه های خود را در همان کوه ساخته اند که ترتیب زمانی آن ها به این گونه است، داریوش بزرگ، خشایارشاه، اردشیر یکم و داریوش دوم. بر اساس نظر یکی از کارشناسان آمریکایی، این آرامگاه ها باید در دل سنگ های کوه ساخته می شدند تا از آلوده شدن خاک زمین بر اثر برخورد با جسد انسان جلوگیری کند.

از آنجایی که سبک سنگ تراشی سازندگان بنا، الهام گرفته شده از تمدن اورارتویی است. شمای کلی و نمای بیرونی آرامگاه های هخامنشی و ویژگی های داخلی آن ها همه حاصل نوآوری و خلاقیت داریوش کبیر بوده است؛ ضمن اینکه هیچ نمونه مشابه دیگری در خاور میانه، مصر و یونان برای آن نقشینه ها پیدا نشده است. در دوره آل بویه یعنی سده هشتم میلادی نیز آخرین آرامگاه ها مشابه نقش رستم در فارس، در کوه های اطراف شهر ری، نزدیک تهران ساخته شد.

داخل نقش رستم، مخصوصا آرامگاه داریوش کبیر 9 عدد تابوت سنگی وجود دارد که متعلق به ملکه و دیگر بستگان او است. آنها عقیده داشته اند که بعد از روز رستاخیز، مردگان از خواب بر می خیزند، به همین دلیل مقبره داریوش شاه را مانند محل زندگی ایشان ساختند تا بعد از مرگ احساس غربت نکند. دقیقا رو به روی نقش رستم مرودشت، برج بزرگی وجود دارد که از سنگ های تکه تکه به شکل یکدست ساخته شده، اما کاربرد این برج دقیقا مشخص نیست اما نظریه های مختلفی وجود دارد.

یکی از آن فرضیه ها وجود آثار مکتوب مقدس متعلق به زرتشتیان در آن می باشد. نظریه دوم به گاه شمار بودن آن تاکید دارد به گونه ای که از روی سایه های این برج بر روی زمین، روز شمار ماه های سال را مشخص می کرده اند. کارشناسان عمر این برج را حدود 25 قرن می دانند که همچنان سالم و با شکوه در برابر کوهی عظیم ایستاده است. همانطور که گفته شد، مجموعه نقش رستم در شیراز نه تنها جزو جاذبه های گردشگری استان فارس محسوب می شود بلکه شهرت جهانی دارد.