کلاردشت در استان مازندران بهشت گمشده ایران و ناحیه ای چهار هزار ساله است. به گواه تاریخ و با استناد به آثار مکشوفه در ناحیه کلاردشت قدمت آنها به چهار هزار سال قبل باز می گردد.
جام زرین استوانه ای شکل منقوش با نقش سه شیر که هم اکنون در موزه ملی ایران پشتوانه اسکناس است، از این منطقه به دست آمده است. گنجینه های ساسانی نیز با کاوش های باستانی در این منطقه کشف شده اند.
همه ساله بیش از دو میلیون نفر گردشگر از این منطقه دیدن می کنند. علاوه بر تاریخ کهن، طبیعت کلاردشت که زیبا و با طراوت است نیز بسیار جذاب می باشد.
از شمال به دریای خزر و آب و هوای مرطوب شمالی و از غرب به ارتفاعات البرز کوه و آب و هوای سرد و کوهستانی منتهی می شود. کلاردشت که در یک دره گسترده قرار دارد بسیار خوش آب و هوا و جذاب است.
وجود جنگل های بکر طبیعی این سکونتگاه چهار هزار ساله را به مقصدی مهم برای گردشگران تبدیل کرده است.
و اما آنچه ما را راهی سفر به این سرزمین زیبا کرد نه آثار تاریخی و نه جاذبه های طبیعی آن بود بلکه در این سفر قصد تهیه یک فیلم مستند از تنها زن بافنده فرش دستباف کلاردشت که از صنایع دستی مازندران است، کرده بودیم. وی در روستای بسیار زیبای پیشنبور زندگی می کرد و زن روستایی هنرمند و خردمند بود که موضوع فیلم ما شد.
روستای پیشنبور از جاهای دیدنی کلاردشت در میان جنگلی مه گرفته با مردمانی آرام و مهربان پذیرای ما شدند.
خانم محرم پورعلی را به جرات می توان تنها زن بافنده کلاردشت دانست که میراث دار هنری دیرپا و کهن می باشد که از اجداد خود به ارث برده و آنرا حفظ کرده است.
بافت فرش های دستباف در میان عشایر دامدار از سالیان دور مرسوم بوده که اغلب به دست زنان هنرمند عشایر صورت می گرفته است.
رفته رفته و با اسکان بومیان در روستاها، بافت گلیم و قالی رونق یافت.
این زنان هنرمند برای تهیه رنگ نخ های قالی از گیاه روناس، آلبالوی وحشی، توت، شاتوت جنگلی و ریشه زرشک وحشی و گل انار استفاده می کرده اند.
آنان با الهام گرفتن از جلوه های طبیعت پیرامونشان نقش های زیبایی از پرندگان، صور هندسی، نگاره های درختی که با توازن خاصی در درازا و پهنای قالی تکرار می شوند، هنرنمایی کرده و دستبافته های زیبایی را تولید و روانه بازار کرده اند.
یقینا قالی کلاردشت سفیر فرهنگی این مردم است که محجور واقع شده است. در استان مازندران فرش دستباف به دلیل نبودن بازار مطمئن، مورد سوء استفاده واسطه ها و دلالان قرار گرفته و هنر این بافندگان قربانی بی انصافی گشته است.
تاجران فرش از تبریز این فرش ها را سفارش دادند و فرش های بافته شده در روستاهای کلاردشت به نام فرش تبریز از کشورهای خارجی سر در آوردند.
گروه تولید پس از جستجوی بسیار در استان مازندران تنها یک کارگاه بافت پیدا کرد که آن هم در کلاردشت و در روستای پیشنبور که به همت این زن روستایی برپا بود.
بی شک نقش فرش کلاردشت و شیوه های بافت آن جاذبه ایست برای گردشگران و علاقمندان به فرهنگ و هنر ایران زمین که اینک در کنار طبیعت با طراوت و تاریخ کهن آن می درخشد.
ایرج مرادی
در ذیل دیگر عکس های روستای پیشنبور کلاردشت مازندران را می بینید که توسط استاد مرادی عزیز به صورت اختصاصی برای سایت نشاط آوران تهیه شده است:
نظرات و دلنوشته های ثبت شده ...