عمارت مشیر دیوان یکی از عمارت های تاریخی شهر سنندج است که در محله قدیمی سرتپوله قرار دارد. عمارت مشیر دیوان سنندج، توسط میرزا یوسف مشیر دیوان، فرزند میرزا رضای وزیر کردستانی در اوایل دوره قاجار بنا شد. هم چنین میرزا یوسف مشیر دیوان، مشاور و جانشین حاکم منطقه در آن دوره بود. مساحت عمارت، در حدود 3650 متر می باشد.
در طی چندین سال، عمارت مشیر دیوان محل استانداری کردستان بود. ورودی بنا، دارای سردربی هلالی و از شش خواجه نشین تشکیل شده است که آن را سردرب جلوخانی می نامند. این سردرب، نمادی از معماری کلاسیک ایرانی می باشد. از تزیینات این بخش می توان به گچ بری ها و حجاری های روی ایوان اشاره نمود.
تالار اصلی به همراه کلاه فرنگ، زیباترین بخش بنای عمارت مشیر دیوان است. عمارت مشیر دیوان دارای هفت حیاط است که هریک از آن ها آب نمایی مجزا با طرح های مختلف را بهره مند هستند و در عین حال نیز مرتبط با دیگر آب نماها می باشد. هم چنین عمارت شامل بخش های خصوصی، عمومی، تشریفاتی، خدماتی و بهداشتی می باشد. در بخش اصلی بنا، تالار، ایوان ستون دار، حیاط و آب نما وجود دارد و اتاق های عمارت با درب و پنجره هایی از تلفیق گرده چینی چوب و شیشه ها زینت داده شده اند. از جمله تزیینات شاخص عمارت مشیر دیوان می توان به حجاری روی سنگ ازاره و ستون هایی با تزیینات گچ بری طنابی و مقرنس کاری اشاره کرد.
ابتکار در صنعت گره چینی چوب وارسی سازی به نحوچشمگیر در فضاهای بازشو و دعوت کننده و حدفاصل فضاهای بسته و نیمه باز و باز توسط استادکاران سنندجی انجام یافته است.حمام عمارت مشیر دیوان در حیاط اندرونی عمارت واقع شده است این حمام چون سایر حمام های قدیمی از بخش های سر بینه خلوتی و خزینه تشکیل شده است. تزئینات آهکبری با نقوش گیاهی و حیوانی بر زیبایی این بخش افزوده است. سیستم آبرسانی از آب جاری و قنات های پرآب منطقه واجرای کاناکل کشی ، لوله کشی سنتی ، لوله های تنبوشه می باشد.